„Chwila przed” fragment czyta Krzysztof Janczar
„Chwila przed” fragment czyta Małgorzata Ostrowska-Królikowska
NOWE DROGI WYZNACZAMY IDĄC
Każde nowe sprawia, że świat się powiększa i staje się pełniejszy.
Dzisiaj może to wydawać się fanaberią, ale może właśnie dzięki tym dziwacznym marzeniom i przedsięwzięciom kolejne pokolenia będą miały uchylone drzwi do sztuk pięknych. Stojąc na scenie i słysząc szmer widowni czujemy, że to wszystko ma dużo większe znaczenie, że są to symboliczne chwile. Około 130000 dłoni biło nam brawa w ciągu minionych 15 lat. W powietrzu czuło się zapach wzruszenia, czasem słychać było jak spływa łza, a czasem rozbrzmiewał śmiech. To wszystko wiąże się z uczuciami, które przekazujemy w spektaklu jako aktorzy. Jesteśmy aktorami z dysfunkcją wzroku…Nowe drogi wyznaczamy idąc.
DLACZEGO NIE… TEATR AKTORA NIEWIDOMEGO
-Największym problemem było przełamanie mojego własnego wewnętrznego oporu, bo nie wydawało mi się możliwe, by osoba niewidoma mogła być aktorem na scenie. To kolejna abstrakcja.
Ale ktoś mądry powiedział: Droga powstaje, gdy idziesz. Nowe drogi wyznaczamy idąc. Pod koniec 2005 roku przeżyłem moją pierwszą premierę „Dzikie łabędzie” wg Hansa Christiana Andersena w reżyserii Janusza Szydłowskiego. (KB aktor)
Artur Dziurman z zespołem podczas próby
